Geschiedenis Montenegro
De Illyriërs waren de eerste bewoners van Montenegro. Zij vestigden zich rond 800 voor Christus in het land. Zij werden in de vierde eeuw voor Christus bezet door de Kelten en in de tweede eeuw voor Christus door de Romeinen. In de eeuwen die volgden werden door de Romeinen veel nederzettingen gebouwd.
Na het uiteenvallen van het Romeinse Rijk in de 4e eeuw kwam het gebied onder het gezag van het Byzantijnse Rijk te staan. In de vijfde en zesde eeuw werd het gebied betwist door de Hunnen en Goten. In de eeuwen die volgden was er veel strijd. Deze strijd duurde tot het jaar 1017. Toen werd Duklija gesticht door Vojislav. In het jaar 1042 werden de Byzantijnen verslagen en groeide het staatje verder uit met onder meer Albanië.
In de vijftiende eeuw werden veel landen op de Balkan bezet door de Ottomanen. Het lukte echter de Ottomanen niet om de komende eeuwen Montenegro volledig te bezetten. Wel werden veel steden in de eeuwen die volgden geplunderd. Er kwam in de achttiende eeuw een kentering in de strijd. Toen werden de Ottomanen eerst door Danilo en daarna door zijn opvolger Petar I Petrovic Njegos keer op keer verslagen. Dit leidde er in 1799 toe, dat de Ottomanen de onafhankelijkheid van Montenegro erkenden.
In 1830 volgde Petar II zijn vader op. Hij wordt door de Montegrijnen beschouwd als de grondlegger van Montenegro. Hij introduceerde onder meer de senaat en de rechterlijke macht. Tijdens de regeringsperiode van zijn opvolger Nikola kreeg het land er grondgebied bij en een open verbinding met de zee. Dit werd bekrachtigd tijdens het Congres van Berlijn in 1878. In 1910 werd Nikola tot koning benoemd.
Na de Eerste Wereldoorlog werd Montenegro door de Serviërs bevrijd, bezet en geannexeerd. Deze annexatie duurde tot de Tweede Wereldoorlog. Toen vielen de Duitsers met hun bondgenoten in 1941 Servië (Joegoslavië) binnen. Het land werd verdeeld onder de bondgenoten en Montenegro werd toegewezen aan de Italianen. Deze bezetting duurde tot 1943 en toen in 1945 geheel Joegoslavië bevrijd was werd Montenegro een deelrepubliek van de Federale Republiek Joegoslavië onder leiding van Tito.
Deze situatie duurde tot 1980. Toen overleed Tito en begon Joegoslavië langzaam uiteen te vallen als gevolg van etnische spanningen en de slechte economische situatie. In 1992 waren er nog twee deelrepublieken over die op 27 april 1992 de nieuwe Federale Republiek Joegoslavië uitriepen. Vanwege onder meer de Kosovo politiek van de Servische leider Milosovic ontstond er steeds meer verwijdering tussen beide deelrepublieken. Na vrije verkiezingen kozen de Montegrijnen op 21 mei 2006 voor hun onafhankelijkheid en werd het land amper een maand later op 22 juni 2006 lid van de Verenigde Naties.